Dwukondygnacyjna kaplica, będąca częścią gotyckiego zamku wzniesionego przez króla Kazimierza Wielkiego, powstała w drugiej połowie XIV wieku i jest jednym z najcenniejszych zabytków w historii Lublina. Jako kaplica królewska służyła potrzebom monarchów, którzy przebywali w mieście dosyć często. Na zlecenie Władysława Jagiełły, który gościł w Lublinie aż 35 razy, na początku XV wieku malarze ruscy pod okiem nieznanego mistrza Andrzeja pokryli wnętrze kaplicy malowidłami bizantyńsko-ruskimi.
W XVI wieku budowla zyskała renesansowy portal, a w XVII wieku szczyt fasady frontowej w stylu renesansu lubelskiego. Na ścianach kaplicy zachowały się wyryte daty, a na obudowie schodów prowadzących na chór napis „unia facta est cum Ducatus Lytwanie”, będący potwierdzeniem zawarcia unii polsko-litewskiej.
Kaplica znajduje się na dziedzińcu zamkowym, a jej malowidła są w niezwykle doskonałym stanie. Zawierają one nie tylko fragmenty Biblii, ale także jedyne znane, współczesne portrety samego Władysława Jagiełły.